HER ŞEY YOLUNDA!

HER ŞEY YOLUNDA!
Her şey yolunda, henüz yağmur çatıma yağıyor...
Yolunda her şey, oturduğum topraklarda ne eksen biraz bitiyor ama eken yok. Yine de her şey yolunda.
Tam 450 milyon emekli maaşım var ve ben zor geçiniyorum yine de her şey yolunda, önümü kesen yok.
Of, kafa ütüleyen adamlar! İşte, bize zararı var mı demir kuşların? Balkonuma attığım yarım ekmekleri gagalayan serçelerim de var üstelik, her şey yolunda.
Bir türkü tutturabiliyorum, dünden kalma. Yarına umudum varmış yokmuş, bırakın bunları, şimdilik her şey yolunda.
Her şey yolunda, bu topraklar daha kaç cesedi saklar kokmadan. Ki, ölen ölür, kalan sağlar derdimizdir. Olsun, her şey yolunda.
Her şey yolunda, kim ne halt ediyor seçebiliyorum, bütün renkleriyle hem de. Kim, kime ne yapabilir tahmin edebiliyorum, haberim var yani haber verildiği kadarıyla. Gerisi önemli değil, her şey yolunda.
Yaşım kaç olursa olsun, kim olursam olayım, bilirim ki bütün insanlar ekmek düşmanıdır. Düşmanıma karşı koyacak gücü kendimde bulamazsam, belki birazını paylaşırım ekmeğimin, epey var daha. Kaygıya gerek yok hâlâ, her şey yolunda.
Her şey yolunda, bakınız yollar araçlarla dolu, bu gün pazar ve düğünler oluyor. Bu demektir ki, her şey yolunca gidiyor. Giden gider, gelecek, bir sonraki cumadan itibaren başlar, her şey yolunda.
Kulların, hakimiyeti kaygısız tasasız kime nasıl devrettikleri değil önemli olan. Önemli olan hakimiyetin devamıdır; keyfimin gıdasını temin etmiş bir barbar, ne umurum, her şey yolunda.
Bakarsın bahar gelmiş, bakarsın yaz. Bakarsın kış olur, bakarsın sonbahar... Günler deveran edip gitmede, sana ne, bana ne, ona ne... çiçekler kanla sulanmışsa; su da vardı hâlbuki. Her şey yolunda, su akmadadır bildiğince.
Yatıyorum yatak, sıcak. Kalkıyorum kahvaltı, enfes. Ölürsem kabrimi kazın bayıra düze... Zamanım olursa daha, bir kaç yeri görür, bir kaç lezzeti tadarım; planlarım var öbürsü güne dair. Her şey yolunda, geleceği görebiliyorum.
Bir abam var atarım, nerede olsa yatarım. Bankada tanıdıklarım var bir de. Bilir onlar işini, abasıza söylemen dedim. Abamı atacak yer mi yok? Buyurun, işte kuzey, işte kuzey batı, işte Siyu’ların memleketi... Her şey yolunda, zira sevdiklerim arasında efendileri var efendilerimin.
Parmağımdaki ip, henüz unutmamak için değil, kuklam var ufak tefek, bir kaç. Ha sırtımdaki ipler mi, kafamdaki, kollarımdaki, bacaklarımdaki hatta midemdeki? Yok canım bağlı değilim hiç kimseye. Kuklacım inatla söyledi, her şey yolunda.
İnandım iman ettim. Yalnız, bir çiçekle ibadet olmaz, dedi Sahip. Ver çiçeği kurbana, beslensin, dedi. İnat işte, karşı durabiliyorum bakın Sahip denen yaramaza, her şey yolunda.
Yolar ki, asfalttır, çiçeği nedeyim. Çamuru nedeyim. Haritamın bir kenarı denizdir, bir kenarı daha, bir kenarı daha. Öbür yanını sormayın ama, oradan öte yol var mı bilmem daha. Bu da geçer yahu! Yol/iz bilmesem de her şey yolunda.
Yol açarım, yol alırım, yol/yordam bilirim; yol gösterene yolunu şaşırtacak gücüm var epey, yolumu bulmuşum ben. Yolcuyum, yoldaş istemem ekmeğimi bölecek. Her şey yolunda, merak buyurmayın, yol kesene yolluk bulunur vicdanımda.
Şışş... çevir kazı yanmasın! Her şey yolundayken yol uyanmasın.