Bu benim en önemli ilkemdir. Hiç kimseyi ayrıt etmem. Rütbesi, alimliği, bilmem nesi ne kadar yüksek olursa olsun fark etmez. Bu ayet benim nirengi noktamdır.
Atalarım, babalarım, alimlerim bana yeter, demem.
İnsandır, yanılabilir. İçinde şüphe olmayan kitaba (2/2) çağıran ayet varken diğerleri beni bir şeye çağıramaz. Onlardan bir ölçüye kadar elbette yararlanırım fakat gözüm yine hep Maide 5/104 ayetindir.
***
5/104
Onlara, Allah'ın indirdiğine ve resule gelin dendiği zaman, "Atalarımızı üzerinde bulduğumuz şey bize yeter." dediler. Peki ya ataları bir şey bilmeyen ve doğru yolda olmayan kimseler ise?
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ
