♥… KIŞ ŞEHRİM …♥
Şehrimin saçlarına ak düştü,
şehir de kederlenir.
Çünkü kış, hüzün için hep en
uygun mevsimdir.
Önce gözyaşı yağar, kahverengi
bulutlarımdan.
Sonra uğultulu bir tren geçer,
şehrimin ortasından.
Belli ki kar havası, ayaz olmuş
bir ulak.
Kar yağıyor. Bembeyaz bir
cadde, iki kulak…
Gurbetin mi, şehrin mi,
bilemedim ki ne desem?
Olduğun yer soğuk mu, sen
nasılsın? Bir bilsem.
Şimdi tutkun ve tutsak bir
acizim, bu şehirde.
Bendeki karlar gitmez,
şehrimdeki erir de.
Hasret ve aşkını cebime koyup
trene binmeliyim.
Diz çökmeye, ‘Gül’ aşkına,
şehrine gelmeliyim.
0 Response to "♥… KIŞ ŞEHRİM …♥ (İ.F.A.)"
Yorum Gönder