YALNIZLIKTA DOĞUM

YALNIZLIKTA DOĞUM...

      Sabah güneşi gibidir yalnızlık... gecenin en karanlığından doğar gelir... usul usul fark ettirir kendini... önce anlamazlıktan gelmenize izin verir... kararmıştır etraf ve siz öngöremezsiniz gelebileceğini... sizi belki yorgun yakalar, belki çaresiz, belki de umutsuzca tek başına... ama geleceğinden şüphe etmenize asla izin vermeden... ensenizden tutup yakalayıverir karşı bile koymaya fırsat vermeden... sabah güneşi... öylesine güzel oluverir ki bir anda o karanlığın içinde ışıldarken, bakakalırsınız... yalnızlık bağıra bağıra gelir ama ayırt edemezsiniz, aldatıcı bir cazibesi de vardır yanı başında... mucizelere inanır sabah güneşi şahitleri... gördüklerinin şahitliğini büyük bir sevinçle hissederler ruhlarında... inanmanın inanılmaz hafifliğinde bulurlar kendilerini... derin iç çekişlere şahitlik eder sabah güneşi... kendini seyreyleyenlere şahitlik eder... karşılıklı inanmışlık halidir belki de bu...

♥… TOPAL AVUNTU …♥ (İFA)

Sevgiye Kaç Kuruş

Sevgiye Kaç Kuruş
Sema Aydoğan
Her insanın kalbinde farklı sevgi var. Sevgi bazı insanlarda çok bazı insanlarda az. Sevgi de para gibi; sevgiden 2.900 liralık maaş alan var 1.300 liralık alan var kim bilir 500, 300 işte kimin her ne kadarsa sevgiden nasibi. Yağmur misali kalplerdeki sevgilerin bereketi olmalı. Sevgi bankaları üretmeli. Sevgi bütçeleri yapmalı; zor zamanlar için tasarruf edilen sevgiden kullanmalı. Benzin misali içimizdeki sevgileri çoğaltmalı. Pazarda satılan meyveler kadar sevgiyle doldurmalı her yeri. Kalpleri çalı çırpı, taştan korumalı. Temeli sevgi olan güven ve saygıyı dayanan öfke ve şiddete karşı dayanıklı evler inşa etmeli. Sevgiye dair papatyanın bir hikayesi varmış ; Koskoca bir bahçede Demetler içinde bir papatya. Aşık olmuş, yanmış, tutuşmuş Ak sakallı bahçıvana... Bir ümit bekliyormuş. Yüzlerce çiçeğin arasından Onunla, sadece onunla Saatlerce ilgilenmesini. Buz gibi suyunu Sadece ona döksün istiyormuş... Sadece ona değsin makası, Sadece ona gülsün dudakları. Kıskanıyormuş bahçıvanı Kırmızı güllerden, Sarı lalelerden, Mor menekşelerden. Papatya, sadece bahçıvan için açıyormuş,

DOSTNAME-XII (Kalbin Cazibesi)

OsmanSaidDEMİRYILMAZ                KALBiN CAZiBESi

Yüreğimde çarpan aciz kalp atışlarının adedince merhaba,         24.12.2013
        Sana yazdıklarımı okuyanlar bunlar mektup değil diyor. Evet mektup değil; Dostname! Edebiyatçılar bu dostnamelere ister mektup desin, ister deneme… Ben dosta hitaben yazıyorum, kâh içimdeki dosta, kâh satırlardaki dostlarıma… Dostname budur zaten. İçindeki duygularını dostlarınla satırlarda paylaşmak. Bazen bedenler yan yana olsalar da birbirlerinden çok uzaktırlar.

  Ya da biz gibi bedenler ayrı mekanlarda olsa da, satırlarda buluşmak başkadır. Bedenler değil kalpler bir arada olmalı, ancak o zaman hissedersin aynı duyguyu, aynı lezzeti… Yaşamak da böyledir aslında; Dostnamede buluşur gibi buluşmak kalplerde…

YA NE OLSUN?

YA NE OLSUN?
Sema Aydoğan
Her zaman, her zaman, her zaman…
Kim bilir ne zaman? Ne zaman? Ne zaman?
Ah mutluluk formülleri, ah o, ah şu, ah bu… Ne desem ki bilemiyorum. Aslında ne zaman yazı hakkında düşünsem bir kayanın yamacında sıkışmış kurtulamayan bir insanın ruh haletini düşünürüm. Ona ne söylesem de köşeye sıkıştırmış o kayayı güçlü bir etkiyle un ufacık yapsa. Teoriler, felsefeler, -izmler, sizinler, bizimler…

Diyor ki Nazan Bekiroğlu:
‘’Bu dünya böyle bir yer işte. Nereye baksan muamma. Bu dünyada sır var esrar var. Sırr-ı esrar var. Bu dünyanın sırrını çözen var çözmeyen var. Çözmeye

♥… GÖZ EĞ …♥ (İFA)

KAYBETMEK Mİ, KAZANMAK MI?

  KAYBETMEK Mİ, KAZANMAK MI?

Talip Kazgı

“Hayat kaybettiklerimize üzülecek kadar uzun değildir” diyordu bugünkü şiir dinletisinde ismini hatırlayamadığım bir şair. Bu dizeler salonun şiir yankılanan atmosferinde beni düşüncelere gark etti bir an. Evet, haklıydı sanırım şair diye düşünmeye başladım. Nice şeyleri kaybetmiştim bugüne kadar. Hala da acısın hissettiğim kayıplar tam da yüreğimin bam telinde inler durur çoğu zaman. Ne bir sesini duyabilirim, ne de bir nefesini kaybettiklerimin. Ama acılarını duyarım sadece. Yoksa bizler acı çekmeye mi geldik dünya ya diye düşünmeye de başlarız çoğu zaman. Oysa şair acı çekmeye dahi çok zamanımız yok uyanın diyor bize sanki, uyanın. Mutlu olmanın yollarını arayın. “Duvarı nem, insanı gam öldürür “ demişler. Gereksiz gamlar erken yolculuğa çıkmamıza sebep olmasın sakın!

   

DOSTNAME-XI (Gülce Kıvılcımlar)

Osman Said DEMİRYILMAZ       

GÜLCE KIVILCIMLAR

Dostanamece merhaba,                                             17.12.2013

Dostun değerini anlamak istersen, Dostnamede oku kendini. İnsanın kendinden daha iyi dostu olmaz derler. Ama bu Dostnamede dostlar bir araya gelir. Birbirimizi görmesek de bu satırları aynı anda okuduğumuzu biliriz. Sen de mutluluğumuzu paylaşırsın bizimle, sen de eleştirirsin kendini, sen de duyarsın fısıltılarımızı… Sen de acılarını duyarsın yaşananların, hayal kırıklıkları yaşarsın bizimle… Kısacası Sen de bizimle Dostname’nin satırlarında bir olursun.

DOSTNAME-X (ŞİİRİMSİ)

OsmanSaid DEMİRYILMAZ

SiiRiMSi

Dosta şirimsi bir merhaba,                                                         10.12.2013

Bazen içinde bir ırmağın aktığını hissedersin; başıboş, asi bir ırmak! Yüreğin kapılıverir akıntısına, sürüklenirsin bilmediğin bir yöne doğru… İşte yazmak da benim için öyle bir şey… Ama akıntıya inat biraz da yüzebildin mi fark ediyorsun bu ırmağın asıl lezzetini!

Yazmak güzel, hele senin gibi şiire değer biri için yazmak beni öyle mesud ediyor ki tarif edemem. Öyle insanlar gördüm ki; bana şiiri boş zamanlarını değerlendirme aracı gibi gösterdiler. Şiire saatler hatta günler ayırdığımda kendimden şüphelenir oldum çoğu zaman. Benim için her insanın hayatı bir şiirdir. Hiçbir insan bu şiiri alelade yazmamalı. “Sen yine de şiire değer vermeyenlerin dünyasından kopma, asıl şiir onların arasında saklı mı diyorsun?” Belki de…

Fantastik Çağ ve Onun 'Heybe'si

Fantastik Çağ ve Onun 'Heybe'si
(Bahiyyih Nakhjavani'nin ilk romanı “Heybe” nin izleri.)
Mustafa Uysal

İçinde bulunduğumuz yılların bir ortaçağ artığı olup olmadığını merak etmeye başladım. Bir farkla ki, artık tüm bu fantazilere teknoloji hakim. Harry Potter, Yüzüklerin Efendisi gibi geçen yüzyılın içinde kaleme alınan eserlerden sonra Amerikan sinemasının da etkisiyle fantaziya, daha fazla hayatımıza girdi. Kültürümüzün derinliklerinde de rastlayabileceğimiz bu tip eserler var. Son dönem Batı'dan gelen fantastik eserlerin sunduğu hayal alemi ile insanlar, bambaşka bir hayata adapte edildi. Çok satılan -bestseller- eserler arasında fantastik unsurlar çokça yer almaya başladı. "Simyacı" ile örneğini gördüğümüz çok satan eserlerdeki fantazi, aslında köklü bir yöntem. Ancak özellikle yeni bir çağın eşiğinde, teknolojinin bütün -hemen hemen- ortaçağ fantastik unsurlarını anlaşılır kıldığı yahut

♥… SERVET-İ SEVDA …♥ (İFA)

DOSTNAME-IX (YALNIZLIK)

Osman Said DEMİRYILMAZ

YALNIZLIK

Selam sana ey beni yalnızlıktan kurtaran,                             03.12.2013

     Dostanamelerle buldum kendimi. Nasıl diye sorma! Yaşadıklarım adeta beni kendimden bile çekinmeye zorladı. Göremedim etrafımdakileri, soramadım kimseye “neden böyle?” diye… Kapandım içime, saklandım herkesten. Hatta senden bile… Dostnamede okudun beni; yaşam kırıntılarımı, hayal kırıklıklarımı, acılarımı, yalnızlıklarımı. Sen beni siyaha bürünmüş gördün. Sordun hep neden siyah diye… Anlatayım sana siyahın arkasında gizlediklerimi, Dinle!

Sezen Aksu sever misin? Sanki ondan bir şarkı mırıldanınca kendi yaşadıklarıma gider gibi oluyorum. Üç buçuk yaşındaydım daha babamın kan kanserinden artık yanımda olmayacağını öğrendiğimde… Hayat onun gölgesinde fark edilmiyormuş, o gidince anladım.

MENZİL ARADIĞIM DAĞLAR KIŞ MIDIR?

MENZİL ARADIĞIM DAĞLAR KIŞ MIDIR?

Talip Kazgı

Abdullah IŞILAK sözlerini kendisi yazdığı “hayal midir,rüyamı,ya da ben beni”  diye bilinen meşhur türküsünde aynen şöyle der :

Hayal mıdır rüya mıdır düş müdür
Nere baksam görüyorum ben beni
Menzil aradığım dağlar kış mıdır
Boşuna mı yoruyorum ben beni

Bu konumuza da ilham veren değerli türkücümüzün bu güzel sözleridir. Öncelikle bunu bir belirtmek istiyorum.

   Menzili belli olmayan gemiye hiç bir rüzgar yardım etmez diye bir söz vardır. Sahi bizler bir hedef belirledik mi? Belirlediğimiz o hedef için yelkenler açtık mı? Yelken açtıkta rüzgar bize yardım etti mi? Ya da hala hiçbir hedefi, ideali olmayan bomboş insanlar gibi yaşamaya devam mı ediyoruz?

   Kimi dağlarda maden arar, kimi tarlada rızık arar, kimi zengin olmak için

DÜŞMAN DEĞİLİM

DÜŞMAN DEĞİLİM
Ya hu sosyal medya cemaatin twitleriyle yıkılıyor, hakaret edenden saldırana kadar hepsi var ama ben ufacık bir ima ile yorum yapıyorum fitneci oluyorum. Neden? Bu nasıl adalet anlayışıdır?

Böyle bir baskı kurulmak isteniyorsa daha pısırık olanlarda deneyin lütfen. Ben fitneci falan değilim, cemaat düşmanı asla değilim, asla Allah'ın kullarına kin gütmüyorum.

Benim de bir aciz aklım var onu kullanıyorum. Bunu kullanmamın önündeki engel kim olursa olsun tanımam. Başbakan dahil. Yaptıkları hizmetleri görüyorum, bizzat yerinde gördüm çoğunu, neden bu camiadaki güzel insanlara kin duyayım, düşman olayım? Geçmişimi ve yaşantımı göregeldiğiniz halde nasıl Müslüman bir kesime