Mülayim Tepe

Mülayim Tepe

Ufka bir bakış yeter, gözler önünde alem.
Keyfini sürmekte manzaranın ihtiyar göz.
Geçmişle geleceği burda ayırmış kalem,
Şu yan vuslatta ilk gün, bu yan söylenen son söz.

Sessizliğin dindiriyor kopan fırtınayı.
Esen rüzgar doruklarında sükûtu bulur.
Tam şekline kavuşur üstünde dolunayı.
Mennun'a bile çare bulacağın umulur.

Virane kalbimin asude olduğu yersin.
Havuzbaşı; bir adam, bir kitap, bir kanepe.
Beklenen sevgili isterse hiçten gelmesin,
Olsun senle bir ömür geçer Mülayim Tepe.

Sermayesi hayal olan nice umutlar ekildi.
Mevsim geçti, güller soldu körpe körpe.
Son karı ömrün, nihayet el ayak çekildi.
Dimdik ayakta bir sen kaldın Mülayim Tepe.

Mustafa Uysal Ağustos 1993